zaterdag 25 februari 2017

Don't adopt, shop!

En dat mag je letterlijk nemen!

Sinds ons hondje gestorven is, is er iets gebroken in het gezin. Robbe die soms huilt omdat hij Fievel mist, Elientje die denkt dat hij op vakantie is, en Kristof die echt verloren loopt zonder zijn maatje... We zijn dus op zoek naar een nieuw maatje om ons gezin aan te vullen.

Afbeeldingsresultaat voor don't shop adopt

Eisen:
Lief met de kindjes, tolerant met de kat. Een maatje dat kwispelt wanneer iemand thuiskomt, en blaft bij vervelende deur aan deur verkopers!

Omdat we bij Fievel, terecht kwamen bij een broodfokker in Zonhoven (die duidelijk een heel arsenaal aan handen boven zijn gore hoofd heeft, en altijd mag blijven doordoen!), willen we het nu anders aanpakken. En dus gingen we op asieljacht.

Je vindt veel dierenasielen, en zo te merken hebben ze allemaal hun manier van aanpak. In het dierenasiel van Genk, mag je meteen gaan kijken, en zie je je hond direct. Nuja, de hond die je aanstaat. Zij hebben hun 'rapport', waarin de eerste bevindingen van een hond staan, hoe hij met kinderen, andere honden, en sociaal is... Ons hart ging naar Loucky, Een hondje van 9 maanden oud, en op het papier stond dat ze niet compatibel was met kleine kindjes... Raar, want ze heeft Elien zelfs kusjes gegeven. Nee, niet met kleine kinderen, ze heeft de drang om 'haar speelgoed' te beschermen. Logisch toch, ik hanteer ook het 'I licked it so it's mine'-principe. Maar ze zou kunnen grommen en happen, en een meisje van 3 jaar snapt dat niet. Zij het niet, dat dit meisje van 3 jaar weet wanneer ze zelfs Pluche moet rust moet laten en wanneer niet. Nuja, we kunnen niemand verplichten, en Loucky zal wel een huisje vinden waar ze welkom is. We zwijgen even over de prachtige Stafford die naast haar zat, en ook dolgelukkig was om ons te zien. Jaja, ze wachten ook op jou! Een kat krijg je zo mee, terwijl je bij een hond zelfs een huisbezoek krijgt! Hallo, gelijkheid tussen dieren! Is een kattenleven minder waard dan dat van een hond, en heeft een kattenmens meer recht op haar furmate te vinden?

In het dierenasiel van Sint Truiden, hanteren ze dan weer een totaal ander principe. Geen ruimte waar je de honden in een kooi kunt bezoeken, nee, jij meldt je aan, via mail... Krijgt een 'alleen lezen' exemplaar, dat je moet invullen en moet opsturen, en zij selecteren welke hond geschikt is voor jou. Oke, hier kan ik nog mee leven. Maar zo'n procedure neemt tijd in beslag, want ze hebben geen 'echte uren'... Bij Pluche en Aïki (onze katten), gingen we naar het asiel, en kregen we ze meteen mee naar huis. We moesten geen lijstjes invullen... Nuja, intussen is hij ingevuld en verzonden, en hoop ik uit de grond van m'n hart dat we de kleine pup toegewezen krijgen, want ja, met 2 kindjes, en een kat, is het gevaarlijker om een hond met een rugzak mee in huis te nemen. Een pup leert gaandeweg wel haar plekje kennen in de hiërarchie van een huishouden.

Erna belden we naar een dierenasiel in Kinrooi, en daar moesten we ook een afspraak maken... Erg, weet je dat wanneer je het bedrag meeneemt, je bij een broodfokker gewoon je pup krijgt? Terwijl asieldieren gedumpt zijn omdat de eigenaars 'de opvoeding onderschat hadden' (hou die pil dan maar gewoon tussen uw benen, kinderen zijn erger!), verhuisd zijn, of op vakantie vertrokken! Ja, we brengen ze naar het asiel en klaar ermee. PUNT.

Jammer, zelfs voor de schoolkeuze van je kinderen moet je precies minder moeite doen. Je droomjob vindt je op de dag zelf, de ware? Net om de hoek! Maar een gedumpt dier een stabiel thuis geven? Nee, gelieve eerst via de dierenpleegzorg te passeren. Ja natuurlijk snap ik dat ze graag weten naar wie het dier gaat, maar kan er dan geen algemene code tussen de asielen bestaan? Zorg voor een telefoonnummer waar je niet op een voicemail uitkomt. Doe zoals in Nederland, en richt 1 database op, waar alle diertjes en hun contactgegevens instaan. Maak het makkelijker, zo krijgen mensen die niet beter weten (zoals wij met Fieveltje), de juiste informatie om NIET naar zo'n kapaza-verkoper te gaan die toevallig net het hondje hebben dat ze willen.

Wij, wij willen gewoon terug een maatje, ik kan er niet tegen om mijn maatje zo droef te zien rondlopen... Ken jij een dierenasiel, met een jonge hond, mannetje, wijfje, maakt niet uit, van een niet te groot ras. Laat ons iets weten.

Wil je mee veranderen, deel dan dit bericht! Zodat er eindelijk iets kan veranderen in het dierenwelzijn, want deze beestjes kozen er niet voor om gedumpt te worden.

Dikke knuf!

dinsdag 21 februari 2017

Afscheid nemen...


Vandaag was een emotionele dag... We hebben onze hond moeten laten inslapen. Nooit dacht ik nog zoveel verdriet te kennen, dan toen onze kat Aïki gestorven was, ik was in verwachting van Elien en kreeg over m'n oren van de gynaecoloog dat ik me dringend moest herpakken, omdat ik ons Elien anders in gevaar kon brengen. Ik at niet meer, en sliep amper. Als ik sliep, huilde ik de hele nacht volgens Kristof, die me dan innig vastnam om me te troosten. 

foto van Rebecca Asaro.

Onze hond, Fievel hadden we 6 jaar. 6 jaar wachtte hij Kristof op, na zijn werk. We kochten hem helaas bij een broodfokker in Zonhoven, die kennelijk boven de wet blijkt te staan, want de fucker (nee, geen schrijffout), fokt lustig door. Of importeert eerder. Maar soit... Toen we ons Fieveltje gingen halen, gingen we meteen naar Dierenarts Dezeure, hier in Genk. Pas daar viel de 'ravage' op, geen boekje met inentingen, geen chip (die verplicht was), en een kleine vlooienbal. Dat mag je letterlijk nemen. De vlooien vielen er vanaf.En ze leefden nog, en ik had Fievel geknuffeld en gepoemeld. Yup, de lovebugs zaten over me.... De dierenarts spoot hem in met een vlooiendodend middel en we mochten hem de eerste 12 uur niet wassen. Nuja, lekker puh, en toch deden we hem 's avonds al in bad. In de lavabo, zoals een koppel doet met een versgeboren babytje, of een kleintje toch. 


foto van Rebecca Asaro.


We genoten van hem, hij genoot van het leven, tot hij op een dag begon te manken. Dan weer een tijdje niet, dan weer feller... We zijn van dierenarts naar dierenarts getrokken, probeerden diverse soorten medicatie uit, spalkte zijn pootje, deden aan hippotherapie, lieten hem in het zwembad zwemmen... Maar niets hielp. En zo kwamen we bij dierenarts De Roeck uit, onder het mom 'als hij het niet kan, kan niemand het'. Intussen gebruikte Fievel zijn poot totaal niet meer, maar deed het gewicht wel pijn wanneer hij sneller liep. 

foto van Rebecca Asaro.

De dierenarts maakte een foto van zijn pootje, en kwam tot de vaststelling dat hij een botziekte had. De structuur van zijn bot was veranderd van mooi solide, naar een honingraatmotief, met veel zwakke plekken. Hij voert regelmatig een bepaalde operatie uit, die zeer duur is, maar was zo eerlijk om te zeggen dat er geen garantie was dat dit nog zou helpen. Hij gebruikte zijn poot toch niet meer. Op aanraden hebben we dan zijn pootje laten amputeren. De pijn was gelukkig weg. Je merkte het meteen, na 3-4 dagen huppelde hij rond zoals enkel een hond met 3 poten kan. 


foto van Rebecca Asaro.

Nu viel het wel op dat hij de laatste weken, hier en daar een kreetje van de pijn liet horen, en sinds kort plaste hij binnen. Op dat laatste heb ik vooral op Kristof lastig, gezien hij de signalen van Fievel niet altijd doorhad wanneer hij moest plassen... Sorry fieveltje, dat ik op je gevloekt heb daarvoor. En voor die keer dat je steeds in de weg lag, en voor die keer dat ik niet bij pappie mocht knuffelen, want jij lag daar... 


foto van Rebecca Asaro.

Op een week is het snel bergaf gegaan... Tot deze morgen, hij lag er enorm verkrampt, at enkel als ik hem brokjes gaf, ging niet meer plassen, en verloor de hele tijd zijn evenwicht. We namen vanavond afscheid van hem. De kindjes mochten bij lieve vrienden van ons spelen, zodat wij ons niet moesten haasten bij de dierenarts. Tijdens zijn eerste spuitje schokte hij heel fel, uiteindelijk viel hij in slaap met zijn ogen wijdopen, zijn pootjes waren eindelijk ontspannen. Na het tweede spuitje vertrok hij naar de hondenhemel, waar ik weet dat onze aiki (kat) hem zal opwachten, nuja, die trok zich nooit iets aan van regels. Ze gaan er samen achter vogels aanrennen, samen uit 1 kom eten, en samen dutjes doen, zoals maatjes dat doen. Wat ben ik blij dat onze woef, niet alleen door die grote gouden poort zal moeten gaan, en wat had ik hem graag nog een paar jaar bij ons gehad, klein, dik en wollig, zoals ik me hem nog goed herinner, dat hij tegen de poef sprong, in plaats van erop, ... 

Rust zacht Fievel, ik hou van je!

Hoe hebben we het de kindjes verteld?
We hebben hier altijd realistisch omgegaan met Robbe, vandaag vertelde ik hem wel over de dierenhemel. Dieren zijn pure wezens, een dier is nooit inslecht, zoals bepaalde mensen... We vertelden Robbe dat Fievel 2 spuitjes kreeg, eentje om in te slapen, en eentje om zijn lichaam te stoppen met ademen en zijn hartje stop te zetten. Hij had het hier moeilijk mee, en zei 'dus eigenlijk vermoorden ze hem?' Ja, ik geef toe, dat gevoel heb ik. Ik mag niet, maar zo voel ik me wel. Dit gevoel wordt vervangen door het gevoel 'dat we de juiste beslissing genomen hebben', hij heeft geen pijn meer. Dit snapte Robbe gelukkig. Gelukkig heeft Elientje er weinig weet van. 

zondag 19 februari 2017

Naaien: Sew Naaiz weekend!


Jullie wisten al dat ik bij Sew Naaiz zit, Sew Naaiz is een groepje, opgericht vorig jaar door Marie-Paule van So Popo Sew toen enkele dames met dezelfde interesses zin hadden in een naaiweekend. Dat werd zo'n succes, dat er snel weer eentje zou komen, en zo kwamen we in september vorig jaar samen in Genk, om zo de lange wachttijd van weeral een jaar te moeten doorbreken. 

Dit jaar had de maand februari weer leuke dingen gepland, met 1 groot doel! Het weekend van dit jaar. Weer verbleven we in de WildeMan te Retie, een perfecte locatie, en mochten we 2 nieuwe dames verwelkomen in de groep. Welkom!!!! Op 1 intussen bevallen madam na, waren we compleet en zo keek ik er vanaf maandag al enorm naar uit om ze vrijdag weer te zien. En vrijdag druppelden we allemaal weer naar binnen, de sfeer zat er goed in, plannen werden gesmeed, en iedereen was goed voorbereid. (Oke, nee, dat laatste, nope, just kidding maar we hadden er zin in!)


Mijn doel was om deze keer vooral Elientjes kast te vullen. Mijn overlock was nog niet hersteld, gelukkig mocht ik eentje lenen van iemand die eentje op reserve bijhad. Thx Joyce! Ik begon met een simpel A-lijntje voor het werk. Ik gebruikte daarvoor het Ninapatroontje van Compagnie M, waarvan ook een patroont in onze goodiebag zat. Waarvoor megadankjewel! Ik maakte het rokje al vaker voor mezelf, en zo zat dit op enkele uurtjes in elkaar. De oranje paspel vond ik in m'n naaidoos die ik van Sylvie kreeg, en de blinde rits, tja die heb ik altijd op overschot. Ik maakte een L, waar ik bij m'n vorige rokje een Xl maakte, maar sjoemelde door een stretchkatoentje te nemen. Don't care, is toch een maatje kleiner! 

foto van Rebecca Asaro.


Nog een weekje verlof, en ik kan het aandoen. Een mens zou voor minder uitkijken om te gaan werken, niet? 

Als tweede, wou ik een Princess Castle maken, het stof kocht ik op een verkoop van Something Strange, en is van Hamburger Liebe (wat een kwaliteit, amai), het patroon leende ik van Elke, de overlock mocht ik van Joyce gebruiken, en het mint groen, vond ik in de restjesberg. Iedereen had lapjes en restjes meegenomen die we niet meer gebruikte, en zo werden enkele dozen een berg. Ik maakte de 98 en verlengde naar 104, omdat ottobre toen nog de oude maten hanteerde. De zakjes waren een hindernis (zo inieminie), maar Elien is er verzot op! 'wauw mama kijk eens, zakjes!!!!!!' De opening is net te klein, ze krijgt haar handjes er in, maar niet zo goed uit. Dus heeft ze een bezigheid. Maar de grootte van de zakken is ideaal voor kleine schatten in op te bergen. 

foto van Rebecca Asaro.foto van Rebecca Asaro.



Ik besloot om te gaan slapen, het was al 2 uur, en na een nachtje van 6 uur werd ik rond half 9 wakker. Zalig, dat uitslapen! Een ontbijtje wachtte ons 's morgens op, en zo konden we aan deel 2 van ons weekend beginnen. Twinning zat al langer in m'n hoofd. Ik had een prachtig Camelot stofje, weeral van Something Strange, Twinnen, is hetzelfde maken voor 2 vriendinnetjes, zusjes, moeder en dochter... Of het gebruiken van hetzelfde stof. Doordat Elientje op mij lijkt, qua haarkleur, en ogen, haar temperament heeft ze van de papa, en ja de diva-allures ook... Was het handig om stof te kiezen dat bij ons past. Ik maakte dus 2 Lotta's van Compagnie M, voor m'n kleine meid en mezelf. ook dit patroon zit weer supersnel in elkaar, en in een mum van tijd had ik 2 rokjes. Ritsen vond ik weer in m'n naaidoos, en zoals het lot het wou, vond ik de knoopjes van mijn rokje in een stukje van de Goodiebag van vorig jaar, en die van Elien in het zakje van dit jaar. Beide gedoneerd door Lanalotta. Wat denken jullie? Geslaagd, of geslaagd? Onze Elien zit in de 'dezellufde'-fase, en dat was het eerste wat ze zei toen ik de Lotta's liet zien. Ohja, en 'da zijn hartjes mama'. Oog voor detail heeft ze ook, die kleine meid! Mijn Lotta maakte ik met plooitjes, en die van Elien kreeg rimpels. 

foto van Rebecca Asaro.


foto van Rebecca Asaro.


Intussen was het weer 2uur, of zelfs half 3 en hoorde ik een bed roepen. Mijn dag was toch al geslaagd, en zo werd ik wakker rond 10 uur, zondagmorgen. Mag ik erbij zeggen dat dit voor de eerste keer in MAANDEN was dat ik noges mocht uitslapen! Heerlijk! Sorry roomies voor mijn gesnurk, ik heb er niets van gehoord ;) 

In de lapjesberg op zondag vond ik nog een gigantische lap van Michael Miller, gedoneerd door Katrien van Kaatjenaaisels, en terwijl zij hem beugezien was, had ik spijt dat ik mijn niet had meegenomen. Weeral het Sew Naaiz-lot denk ik. Ik gebruikte het Laure patroon van Straight Grain, want ik was verliefd worden op de Quipao vorm. Het kraagje heb ik niet gemaakt, maar de uitsnijding in het bovenlijfje versierde ik met een gouden paspel. De spelende kindjes kwamen op het rokdeel, gezien ik de Drop Waist versie maakte. Ik maakte een 4jaar, zoals bij de Lotta, en merkte op dat dit wel aan de korte kant is. Elien is verliefd op het jurkje, en heeft 20 minuten in elke kamer gedanst van blijdschap. Ze is een prinsesje met een danskleed. Missie geslaagd dus? 


foto van Rebecca Asaro.foto van Rebecca Asaro.

Uit de overschot van de gigantische lap, kreeg ik nog een Lotta-rokje, dat nog 2 stiksels moet krijgen, en dan af is. Ook maakte ik deze kleine Lotta met plooitjes opdat de kindjes mooier uitkwamen.

foto van Rebecca Asaro.

foto van Marie-Paule Gyselen.


En zo maakte ik op 2 dagen, nog niet, 48 uur ongeveer, bijna 6 kledingsstuks, bezochten we Juffertje Uil, zag ik de tofste naaivriendinnen die er bestaan, sliep ik heerlijk, en genoot ik even van me-time en vriendschap. Onze goodiebag was weer mooi gevuld (de sponsors komen snel online, maar het was zoveel! Dank jullie wel allemaal), mijn stoffenmand die ik bijhad, liep zelfs over want 'neem maar wat ge wilt gebruiken', zorgde ervoor dat mijn eigen stofjes amper gebruikt werden. EN zaterdag werden er ook nog mooie stofjes uitgeloot! 

Rijkelijk gevulde goodiebag

Ik wil graag Marie-Paul weeral bedanken, voor het op poten zetten van weer een fantastisch weekend. En de prachtige madammen van Sew Naaiz ook! Jullie zijn allemaal geweldig! Intussen zit ik weer thuis, met een hart vol liefde, een blije dochter, een zoon die vroeg wanneer hij nog eens iets kreeg, en een lief dat me toch gemist heeft. 

Afbeeldingsresultaat voor sew friends

Nu is mijn vraag aan jullie, wie kent een toplocatie, die betaalbaar is, om ons te herbergen in september, oktober? Zo moeten we geen jaar wachten, maar slechts een halfke.  

Ultramegadankwoordje aan onze prachtige sponsors! Wauw! Elke keer opnieuw verschiet ik wanneer ik een goodiebag mag openen. Marie-Paule ontwierp een eigen logo om op de tas te drukken, en een vrouw kan nooit genoeg tassen hebben! Liefste FramaloStoffengallerijCompagnie MBrindille & TwigItch2stichMy childhood TreasuresStitchCas & NinaNominettePetite CoutureHet StoffenhuisAteljee PveritasStoffenmieFlow MagazineLanalottaMind the WhaleStoff.beKaatjesnaaisels (jawel, ze was gewoon met ons mee), Juffertje Uil (we zijn er ook gaan shoppen, en kregen nog een mooie korting!!!), FeeëriekeDen DepotModecouponMon DepotGallery FabricsFairy TailorsViolette field threadsOliver+SElegance & ElephantsBlank Slate PatternsMade It PatternsSofilantjesSomething NaaisPindanutjesSoft CactusKiwi FabricsMisses NeedleRosie & MeTillie & The ButtonsMalieke & Co en tot slot Babarum voor hun prachtige donaties! We kregen patroontjes, stoffen, mooie kortingen, ritsen, kaartjes, knoopjes, snaps, ... 

Ik voel me zo gezegend. Niet enkel door de cadeautjes, maar ook door alle liefde die ik dit weekend kreeg, want 22 vrouwen onder 1 dak! Maar de enigste woorden die gevallen waren, waren vrolijke! Thx lieverds, jullie zitten allemaal in m'n hart! 

Afbeeldingsresultaat voor heart buttons

zondag 12 februari 2017

Tinderfling

Onlangs zag ik een vragenlijst waar je moest aanduiden waar je je man van je leven hebt leren kennen. Hier was dat 'my friends online', de voorloper van Facebook. Karolien, een schat van een vriendin, kende Kristof, en gezien ik in haar vriendenlijst stond, en hij ook, werden we ook aan elkaar gelinkt. Dank je wel Karolien!

Intussen zit bijna iedereen op facebook. Het is handig, je leert nieuwe vrienden kennen, komt oude tegen, en voor vriendinnen die ver wonen, Ja Celine ik heb het op u, is dit een leuke manier om toch deel te blijven van elkaars leven.

Afbeeldingsresultaat voor tinder

En zo kwam ik in de trein, na enkele leveltjes te spelen op Garden escape, tot de vaststelling dat ik geen leven(s) had, geen leesboek bij en me steendood verveelde. Facebook had niets sappigs te vertellen, so I installed Tinder!

Wie kent Chatroulette nog? Een random chat, met webcam? Wie herinnert zich nog dat je toen meer piemels tegenkwam dan iets anders? Of soms kwam je leuke goochelaars tegen. Ja, dat sprak me wel aan. Ik moet er even bij vertellen, dat Kristof op de hoogte is van m'n Tinderaccount, We hebben geen relatieproblemen, en hij mag altijd in m'n gsm kijken.

He? Waar zijn die aanzoeken? Ik sprak er met een collega over, en die wist me te vertellen dat je als vrouw meteen seks-aanbiedingen krijgt. Ben ik dan geen vrouw genoeg? Enkele oppervlakkige chats, diverse matchen, en het is wel leuk. Ja, ik geef toe, het doet me deugd wanneer ik een match heb. Het geeft me een gevoel 'wauw, mensen vinden mij toch leuk', toch twijfel ik of dit niet komt omdat er een lief maki-aapje op m'n schouder zit. Soit, ik deel m'n matchen met hem, en ik weet dat we het ooit zullen bespreken met een kommetje fruit.

Grappig hoe een profielfoto zoveel kan vertellen over iemand. Ik zie knappe lijven, swipe naar rechts, enorm veel studenten aan de KULeuven, of CEO's en zelfstandigen! WOW! Die mannen zijn echt out of my league. Ik heb maar een A2 diplomatje, en heb een gewone job. Een te gekke, maar toch. Vaak zie ik ook foto's van mannen, die enorm rechts of links van hun beeld staan. Bon, stond daar hun toemalig lief? Of hun huidig en willen ze hun opties openhouden? Ik vrees dan ook dat wanneer ik een foto van enkel mezelf online zou zetten, ik minder likes zou hebben, dan wanneer de maki erbij staat. Jaja, we zijn nog altijd vriendjes. 

Nee, ik geloof er wel in. Dat moet ik zeggen. Het zit makkelijk in elkaar, links swipen als hij je niet aanstaat, rechts als dit wel het geval zou zijn. Ik voelde me op een moment ook wel 'kieskeurig', nuja, ik ben een moeilijk geval? Een echt 'type' heb ik niet, Hoewel ik voor mijn volgend lief wel enkele 'eisen' heb, soit ik ben gelukkig met m'n eigen lief! 


Voordelen Tinder: 
+ Je bent wie je wilt zijn, en post de 5 foto's waar je het leukst op staat
+ Je bent tot niets verplicht
+ Wat een boost voor je ego wanneer iemand die je geliket hebt, je ook leuk vindt!  


+ Het is leuk tijdverdrijf

Nadelen Tinder: 
- Er zitten rare mensen tussen... Zo ging een conversatie na 5 minuten over (Nee, wacht, dit laten we achterwege, ik heb koffie nodig!) 
- Het voelt wel klote wanneer je na 50 leukerds nog altijd geen match hebt
- Het is leuk tijdverdrijf

Heb jij ook leuke anedokes over Tinder? Of ben je de virtuele ridder op het witte paard nog niet tegengekomen? Laat het me zeker weten!