woensdag 29 juni 2016

Week 3 LTO3 en Robbe zijn rapport!

De laatste weken waren hier... Neem van me aan hectisch. Schoolmoeheid bracht een zware last mee, die ons als ouders ook wat onder druk zette. Van na school huiswerk nakijken, tot tijdens schooltijd oefentoetsen maken, en ze na een lange schooldag te overhoren naast de standaard routine eten, even 'chillen' en slapengaan. En weer naar school... Je zou voor minder alles beu worden! Ik nam extra verlof om zoonlief dan ook te ondersteunen en hem het gevoel te geven dat hij niet alleen was.

Zijn cijfers door het jaar waren niet slecht, zijn taal was heel goed, de tafels gingen minder. Hij kent ze wel, maar wanneer er tijdsdruk achter zit, focust hij zich meer op de tijd die hij nog zou hebben (ze krijgen 3 seconden) dan op de oefening zelf. Ik vind mezelf daarin terug, als ik 's avonds slecht kan inslapen, maak ik me ook zorgen of ik wel ga toekomen met 6uur slaap, of 5uur en 32 minuten.... Tijd is zooooo cruciaal. Dat heeft hij van geen vreemde dus.

Sociale omgang was ook niet altijd even makkelijk. Robbe komt met een handleiding. Klikt het goed, wees gezegend, hij is je vriend en dit zal niet snel veranderen. Klikt het niet, tja... Nu, dat hebben we allemaal toch ook, niet? Wel heeft hij nog een kort lontje, we steken dat gewoon op mijn Italiaans temperament. Capiche?

Ik weet niet of ik al verteld had over Robbe zijn juf, juf Laura. Maar zij had Robbe het hele jaar onder haar liefdvolle vleugels. Waar een leerkracht meestal in de agenda schrijft dat het moeilijk ging, schreef ze ook vaak iets liefdevol in zijn agenda. Heerlijk om als ouder te lezen. Niet dat zijn vorige leerkrachten slecht waren, helemaal niet. Maar juf Laura... Zij heeft pas een indruk op hem nagelaten.

Vandaag kreeg Robbe dus zijn rapport. Ondanks enkele minder goede toetsen, had ik er zelf een goed zicht op, gezien hij punten ook had ingehaald met supertoetsen. Lees 8.4 op hoofdrekenen, en een 9/10 op zang!!! (dat zingen heeft hij van mij!)

Op alle vakken zit hij rond het gemiddelde, op sommige er wat onder, maar zelfs de juf zegt dat dit niet dramatisch is, want hij kent de leerstof heel goed. We mogen fier zijn! Vooral de laatste 2 weken, sinds we met LTO3 bezig zijn, merkt ze een enorme verandering! Hij is zoveel aangenamer, in de klas, en ook in de omgang met andere kinderen. Ze gaat hem oprecht missen. Ook wist ze me te vertellen dat er diverse leerlingen gevraagd hadden om volgend jaar met Robbe in de klas te zitten! Mijn hart brak van ontroering, waarom weet niemand dit? Waarom lopen er nog zoveel kinderen rond met een knoop in hun maag, die proberen hun best te doen, en het toch ergens wringt? Ofja, hoe leg je dit uit? Ik mag me niet verstoppen achter de LTO3, want ik weet dat hij ook zijn Equasym nodig heeft voor zijn adhd. Maar toch, Zo'n verschil op zo'n korte tijd?

Ik hoop dat de resultaten op het rapport van jullie kindjes ook zo goed waren, en dat ze oprecht mogen genieten van een mooie vakantie. Focus je niet op cijfers, maar op wat ze kunnen. Een toets is een momentopname, en hou er rekening mee dat stress een enorme boosdoener is.
Veel liefs, Rebecca

Afbeeldingsresultaat voor eindelijk vakantie

zaterdag 25 juni 2016

Koop stof! Euh, KOOPSTOP!!!!

Vandaag een leuke voormiddag gehad op de stoffenverkoop van Something Strange in Hasselt. Martina, de eigenares maakt en verkoopt prachtige jurkjes, en regelmatig houdt ze een stoffenverkoop. Ideaal voor meisjesmama's of meisjes zoals we onszelf nog voelen. Veel merkjes en ook veel stofjes die minder 'bekend' zijn, en daarom eens zo leuk. Op die stoffenverkopen, kan je ook koopjes doen, en al vaker kocht ik er Michael Miller aan een mooi prijsje. Ik dacht dat ik uit een meter een rokje en een jurkje kreeg. Of anderhalve meter... Ik ben niet meer zeker, maar het stofje is prachtig!!!!

    

Vandaag was er de soldenverkoop. Via Facebook kon je je aanmelden om een uurtje vroeger te shoppen. Er werd een loting uitgevoerd, en de lucky shoppers mochten een uurtje vroeger komen. MET een vriendin. Katja, the lucky princess (ze gaat overal met de prijzen lopen, en ik gun het haar van harte) werd ook uitgekozen, en kreeg ook een goodiebag. En ik mocht mee als +1. Woopwoop!

Haar jurkjes en rokjes waren ook in uitverkoop, en Katja kocht er enkele van. Bibi hield zich bezig met de stofjes zelf. Nuja, je moet weten, ik en stof kopen.... Das zoals Kristof op AliExpress... ER ZIJN GEEN GRENZEN!!!!!! En we proberen wel, maar op een of andere manier loopt het mis en eindigen we met een winkelwagen vol...

Zoals vandaag dus ook... Hier is de buit van enkel vandaag. In totaal heb ik 88 euro betaald voor 12 meter stof.

 

Ik zou eigenlijk nog een metertje van het groen van de eekhoorntjes willen hebben, maar dat moet nog niet meteen...

Het groen wordt een leuke herfstjurk, hoewel ik mezelf zotverklaar om nu al voor de herfst te beginnen, geeft het huidig weer me geen ongelijk! Komaan he, mannekes hierboven! Ik Wil Zomer! Het bruin ernaast is van Robert Kaufman en wordt normaal een June jurk. De hello Kitty ging ik normaal niet kopen, die koos ik toen ik aanschoof aan de kassa. (yup I suck!) Het paarse met vogeltjes wordt denk ik een Susanne van Compagnie M. en van het stofje onderaan wil ik ook een jurkje maken voor Elien. Ook de zwaantjes wil ik omtoveren tot een leuke jurk, misschien wel met een accentje uit het bloemetjesstof onder de Hello Kitty. De 2 stofjes ernaast worden een Jessy jurk.

Deze aankopen, samen met de soldenverkoop van de lapjeskraam in Maastricht, zorgen ervoor dat ik een overdaad aan stof heb, en nog steeds weinig in de kast voor de kinderen. YUP, ik ben een waardeloze shopper-verzamelaar! Vandaar dat er een koopstop komt. Je leest het goed. Zoals ik ook op de groep Naaien voor Vriendinnen aankondigde, beloof ik hierbij dat ik geen stof meer zal kopen, tot ik 10 kledingstuks gemaakt heb en zo enkele stoffen heb opgewerkt. Gelukkig staan in de huidige La Maison Victor veel patronen die me echt aanstaan. Waaronder een toffe short, een tshirt voor Robbe, een short voor Kristof, ... En het huidige weer moedigt me dan ook aan om weer achter m'n machines te kruipen.

Wie doet mee? Ik heb een Facebookgroep aangemaakt om elkaar te ondersteunen en wat tips en raad te geven. Ook komt er een mogelijkheid om stoffen te verkopen of te ruilen.



Zo hebben we weer plek voor de winterstoffen!




vrijdag 24 juni 2016

LTO3 week 2

Vandaag is het 2 weken geleden dat we met LTO3 begonnen zijn.

Nogmaals, 2 weken geleden werd me verteld dat er de eerste 2 weken weinig veranderingen zouden zijn. En je echt geluk moest hebben om al iets resultaat te hebben. Ik wrijf voorzichtig in m'n pollekes, omdat ik de indruk heb dat we echt wel geluk hebben.

We merken veel kleine verschilletjes.
- Hij luistert beter (waar hij daarvoor zich meer door zijn impulsiviteit liet leiden)
- De concentratie is een pak beter.
- De discussies zijn drastisch verminderd thuis, ze zijn er nog wel, maar duren een pak minder lang dan ik gewend ben.
- Hij legt zich ook sneller bij een beslissing neer. Vandaag bijvoorbeeld, gingen we normaal na school een ijsje kopen bij de lokale cremekar. Hij kwam beteuterd uit school, en zei dat een leerling zijn schoen had stukgemaakt. We keerden ons om om naar de directeur te gaan (het ander kind in kwestie is een pestjoch dat het altijd op Robbe gemunt heeft), en meteen gaf Robbe zelf toe 'oké, ik beken, ik heb het zelf gedaan, maar ... heeft me wel geduwd. 'Oké Robbe, omdat je gelogen hebt gaan we niet naar de cremekar, maar ik apprecieer je eerlijkheid. En na een halve minuut gemok was het al vergeten. Waar hij anders thuis nog de hele tijd kon doordrammen over het feit dat het 'niet eerlijk was!' ....

In het weekend geven we ook enkel LTO3, zodat hij wel de ondersteuning krijgt maar zijn gewone medicatie niet. Is dit goed, is dit niet goed... Ik weet het zelf niet. Maar totaal niets geven.... Ik ben geen voorstander van medicatie, begrijp me niet verkeerd. Integendeel... In de paasvakantie heb ik bijna in het ziekenhuis gelegen met een nierbekkenontsteking doordat ik te lang treuzelde met een blaasontsteking. Yup, I suck at medication. Maar toch, soms is het nodig. We zijn voor Robbe ook naar een osteopaat geweest, om hem te laten 'kraken', bepaalde zenuwtjes weer op hun plaats te krijgen. Gezien er ook veel refluxbabytjes mee geholpen zijn, redeneerde ik dat het maar eens zou kunnen helpen. Helaas begonnen ze daar ook met '2 druppeltjes van dit, en 3 van dat en het is enkel hier te koop.' Na een consultatie van 35 euro, en 20 euro aan bijhorende druppeltjes die hun taak na 2 maanden nog niet deden gaf ik het op. Waar is de tijd dat een kraker gewoon kraakte en klaar? Ofwel ga ik steeds naar de verkeerden... Dat kan ook natuurlijk.

Ik hoop dat ik mensen die ook nieuwsgierig zijn naar de werking wat meer informatie heb kunnen geven, ik ben er alvast heel tevreden over.

Leuk weekend nog! xxx

dinsdag 21 juni 2016

Stoofvlees op zen Somers! (omdat op zen Asaro's niet echt klinkt...)

Vandaag een dagje vrij. Op zo'n dagje probeer ik het huishouden wat bij te werken, en kook ik een fatsoenlijke maaltijd. Vaak een lekker stoofpotje of een heerlijke ovenschotel.

Vandaag eten we dus lekker stoofvlees. Ik beken, als slechte Belg, staat dit pas sinds enkele jaren op de maandelijkse kooklijst. Je weet wel, een lijst met receptjes die je ooit graag zou willen maken. Het leuke ervan is, dat er zoveel smaakgevers inzitten, dat je huis lekker ruikt. Vorig jaar schreef ik het recept op voor een collega, en enkele weken geleden kreeg ik een smsje dat hij het eindelijk met zijn dochter gemaakt had, en dat het heerlijk smaakte. Neem van me aan, een gigantische boost voor m'n zelfvertrouwen. Nu zijn er veel recepten voor stoofvlees, de ene heeft het graag bitter, de ander graag zoet.

Foto van Libelle wegens gebrek van mooie serveerschaal

Gezien m'n blog vorig jaar niet zo actief was, dacht ik er vandaag eens een berichtje over te delen. Share the love!

Wat heb je nodig?
- 500 gram stoofvlees-vlees. Dit kan rund of varkens zijn.
- een lepel bloem
- een lepel boter
- 1 ui
- 1 flesje donker bier, zoals Bernardus 12 (Hé Kristof)
2 wortelen
- lepel stroop
- 1 1/2 half laurierblad
- 2 kruidnageltjes
- een snufje tijm
- 2 donkere sneden brood
- goede mosterd. Ik gebruik de zaanse uit de Albert heijn.
- enkele uren vrije tijd! (die haal ik uit een vrije dag)

Hoe maak je het? 

1. laat je vlees gewoon al op temperatuur komen, haal het enkele uren uit de frigo, dan wordt het lekker mals. Dit doe ik ook met steak.
2. leg je vlees op een snijplank, snij het in stukjes naar keuze en doe de bloem erop, draai het vlees zodat alle kanten bedekt zijn met bloem. Dit is ook voor de indikking van de saus.
3. Snij de ui en wortel in stukken,
4. Laat de boter smelten, en stoof de ui aan, als deze glazig is voeg je de worteltjes toe.
5. laat dit nog eventjes samen stoven, en voeg het vlees toe. Roer regelmatig dat niets aanbakt.
6. Als het vlees mooi bruin ziet, voeg je het flesje bier toe, en zet je het vuur op 2 zodat het gewoon blijft sudderen.
7. Dan voeg je de stroop toe, en de andere kruiden. Zoals je ziet voeg ik geen peper of zout toe, maar dat is uiteraard goesting.
8. Nu besmeer je de boterhammen met de mosterd, wees niet gierig. Soms gebruik ik ook peperkoek, maar dat had ik vandaag niet in huis.

En nu laat je de tijd haar werk doen, enkele uurtjes lekker pruttelen, en 's avonds kan je genieten van heerlijke stoverij zoals ze het zeggen. Wij eten er meestal frietjes of kroketten bij, met appelmoes.

Smakelijk!

zondag 19 juni 2016

LTO3 week 1

Gisteren was het een week geleden sinds we LTO3 zijn beginnen gebruiken bij Robbe.

De verkoopster (of herboriste) wist me te vertellen dat het +-2 weken zou duren eer we resultaat zouden zien. Toch merk ik een kleine verandering.

Wel moet ik erbij zeggen dat Robbe momenteel in zijn toetsenperiode zit, dus kan het ook hierdoor zijn dat hij stiller is. Jammer genoeg zijn zijn toetsen niet zoals ik had gehoopt, wat een hele teleurstelling is, gezien we er veel uren in geïnvesteerd hebben. Nuja, hij kan het, dat is het belangrijkste, en we weten dat toetsen een momentopname zijn.

Als we hem vragen om vb zijn gsm weg te leggen, en naar zijn kamer te gaan, wordt dit belange niet meer zo fel gevolgd met een zware discussie als 'nee', of 'ik wil niet', tot 'jij wilt gewoon van me af zijn', die we ervoor kregen. Voor mij is dit een zalig resultaat. Ik was die discussies met een 8jarige om de tijd te rekken gewoonweg BEU!

Dit weekend hebben we de Equasym ook achterwege geleden, en krijgt hij enkel LTO3 dus. Gisteren moest ik werken, en zoals elke dag bel ik dan even naar Kristof om te vragen hoe het met de kindjes ging. Hoewel Kristof de hele dag bezig was met de zwembadverwarming (die hopelijk snel in orde is, want woensdag geven ze lekker warm weer!), wist hij me te zeggen dat het goed ging. Weinig conflicten, nuja, ze keken tv hoe zwaar kan dit zijn? Maar toch merk ik kleine veranderingen. Zou dit dan toch helpen?

Mag het voor een keer?

Tijdens de schoolweken ga ik wel nog zijn Equasym bijgeven, we willen geen risico's lopen natuurlijk, mocht hij toch die ondersteuning nodig hebben. Maar met volle moed stappen we in week 2. Duimen jullie mee?

woensdag 15 juni 2016

Het zit snor!

Robbe en Elien... Broer en zus die duidelijk niet zonder elkaar kunnen! Zoals gisteren, toen Robbe zelfs na het overgeven aan zijn zusje dacht, zegt Elien meteen, wanneer ik haar 2 koekjes geef, dat 1 voor 'RRRRRRobbe' is. Ze kon de R altijd zo mooi uitspreken, maar broerlief had die niet nodig, gezien hij ook altijd naar 'Obbe' luisterde. Tegenwoordig gebruikte ze de Rollende RRRRRR, zo schattig om te horen.

Vandaag had ik een dagje vrij. In de voormiddag heb ik thuis lekker opgerommeld, hier wat opruimen, daar wat opruimen, de kots van de deur vegen (minder plezant maar toch), en voor ik het wist was RRRRRRobbe al thuis. Jawel, die kleine meid van ons moet als eerste iedereen kunnen begroeten, manieren heeft ze wel. Eender wie binnenkomt, wordt begroet met 'hallo (persoon).' Een geboren receptioniste, denk ik dan. 's Middags heb ik pannekoeken gebakken, bij wijze van gemak, koos ik voor dit pakketje van de Hema. Eitjes werden geleend bij de beste buren ter wereld, die morgen eitjes terugkrijgen, en melk hadden we gelukkig ook nog in huis. Oef! Na wat geoefen voor Robbe zijn toets van meetkunde morgen, ging Kristof het vorig zwembad naar de nieuwe eigenaar doen, jawel, het is al verkocht! Een dag na mijn blog zelfs. Dankzij mijn blog zelfs! Kristof zou zeggen 'dat verdient een biertje', zoals hij elke dag wel ergens een positief moment vindt om eentje open te trekken.

Om 20.00 gingen de kindjes hun bedje in en was het me-time. Ik wou al langer terug een short maken voor Robbe, vorig jaar heb ik enkele explorer-shorts van ottobre gemaakt, vanavond koos ik voor Ray, uit La Maison Victor. Een heel makkelijk model, waarvan ik er, als deze goedgekeurd wordt, er nog meer van gemaakt gaan worden. Nuja, 1 nadeel, hij heeft geen zakken, Dat mis ik wel aan een jongensshort. In de laatste editie van dit tijdschrift staat nog een short, gemaakt uit tricot, de Cyriel. Die staat ook nog op mijn lijstje, nuja, vandaag toch niet meer. Ik koos een stofje dat al langer in m'n kast lag voor een short te maken, een soep katoentje met snorretjes op. Vorig jaar in de totale snorrenhype gekocht, trendy dame die ik ben, en steeds genegeerd. Niet dat ik iets tegen snorren heb, ik was het gewoon vergeten! En zo'n zalig stofje om te verwerken, gelukkig heb ik er nog een bloemetjesvariant van, hoewel ik twijfel dat Robbe daarin zou rondlopen. Voor Elien maakte ik een bijpassend rokje, ideaal nu we met potjestraining bezig en ik niet zo'n voorstander ben van dat iedereen haar poep en muisje zou kunnen zien.

Voor het rokje nam ik 80cm stof op 37. Ik naaide de randen aan elkaar, en plooide bovenaan een halve centimeter naar binnen en maakte een tunnel zodat er een elastiek van 3cm doorkon. Tunnel op een cm na dichtgenaaid, en dan de elastiek erdoor en daar de eindjes van aan elkaar gemaakt. De zoom werkte ik af met het restje biais wat ik nog had van Robbe zijn short. Achteraan maakte ik onder een klein plooitje, omdat m'n biais 1 centimeter te kort was.

Bij het passen is me 1 ding opgevallen, de lengte is goed, aan het kruis mag het wat 'losser'. Ik denk dan ook dat de volgende toch een maatje groter zal zijn. 

Short: Rayshort uit La Maison Victor
Tshirt: Thomas uit La Maison Victor
Biais van de markt
Rokje Elien, een simpel met een elastiek en biais

Onze ZZZ!

Onze ZZZ, veel mensen zullen dus denken aan een nachtje lekker doorslapen. Ik moet bekennen dat we op dat vlak enorm verwend zijn. Zowel Robbe als Elien sliepen op 3 en 2 weken door. Van 23-8, wetende dat ik mama's ken van wie het kindje van 4 slechts 10 nachten op 4 jaar hebben doorgeslapen, tja, oke, we zijn verwend. Op een uitzondering na, hebben we hier altijd zalig doorslapende nachten.

Tot deze nacht... Je moet weten, we leren Robbe zelfstandigheid aan (hier kan je lezen over zijn rugzakje), eventjes alleen blijven als ik naar de winkel ga, of alleen met de fiets naar huis komen. Hoewel, hij dat gisteren super deed. Te super! Zo super zelfs, dat de buurvrouw belde, dat hij aan de deur stond, maar niet binnen kon-super. Ahja, naast de 101 succeswensen voor zijn breukentoets, was meneertje vergeten dat hij naar de naschoolse opvang moest. Gelukkig kon hij bij de buurvrouw blijven spelen tot Kristof thuiswas. Bij deze, liefste buren, ik kan jullie niet fel genoeg bedanken opdat jullie, naast alle buren ter wereld, net naast ons zijn komen wonen. Wist je trouwens dat ze ook goed voor ons Plucheke zorgen wanneer we eens een weekendje weg zijn? De hashtag #besteburenvandewereld is duidelijk van toepassing hier!

                                    

Toen Kristof thuis kwam, werd er gegeten, toetsen geoefend (TAFELS!!!!!) en kreeg Robbe een voetbal-donut. Hij eet zo graag donuts, en hoewel ik ze ook graag heb, proberen we de inname van donuts te beperken. Toen ik gisterenavond thuis kwam na het werk, hoorde ik hem roepen. Hij had buikpijn. ik ben geen dokter, maar hij wees denk ik zijn maag aan. Ik gaf hem een glaasje water, en hij ging weer slapen. Tot 4uur, en er licht aanging op de trap. Als mama, ben ik de enigste die 's nachts wakker wordt, vroeg ik wat er was. Weer buikpijn. Stommelstommelstommel de trap af, gevolgd door een plas die duidelijk niet in het toilet viel. NEEEEEE! Niet enkel werd m'n slaap onderbroken, maar ook nog kuisen, yuck! 'Mama, sorry van het overgeef, de rest zit wel in het toilet, moet ik het opruimen?'.... Nee, schatteke, mama doet dat wel. Nadat hij zijn mond spoelde om de rest van de viezigheid weg te spoelen, en een glaasje water dronk, ging het beter. Tja, soms moet het gewoon van je af he. Ik heb dat ook, en ik ben er zeker van, jij ook. Toen hij terug in zijn bedje kroop, en ik hem onderstopte zei hij meteen 'Mama, ga eens bij Elien kijken? We hebben hetzelfde gegeten, misschien heeft ze ook buikpijn en ligt het niet aan mij?' Gelukkig scheelde er niets bij Elientje, gaf ik hem nog een nachtzoen, en met een glimlach op m'n gezicht kroop ik terug m'n bedje in. Naast snurkend vriendlief, aaide ik Pluche, en was ik dankbaar om onze ZZZ, onze Zieke, Zorgende Zoon!

Veel succes met je toetsen liefste schat, eventjes doorbijten, en je hebt een mooie grote vakantie, we zijn fier op je!

                                 

zondag 12 juni 2016

Alle Somerskes zwemmen in het water!

 De personen die me op Facebook hebben, kunnen er niet onderuit. We hebben een zwembad. Geen superdeluxeinbouwding. Nee hoor. Het begon met zo'n simpel rechthoekig intex ding, zo eentje met 2 opblaasbanden. Zoals alle opblaasdingen, ging het stuk. Hetzelfde gebeurde met eentje met 1 opblaasbare band dat zichzelf recht hield, .... En zo kregen we vorige zomer het 'oud' van m'n stiefvader. Nuja, oud, zijn vorig want hij wou na de scheiding toch geen zwembad meer... 


Van dit zwembad hebben we enkele jaren genoten, en onze planning was om het dit jaar opnieuw op te zetten, op een andere plek, gezien ons gras nog niet echt herkomen was, van vorig jaar. Sta me toe om te zeggen, dat we tweedehandskopers zijn, een rommelmarktje afstruinen, een wagen 2dehands kopen (persoonlijk snap ik de meerwaarde niet van een gloednieuwe, maar uiteraard heeft elk zijn mening), het geld dat je uitspaart door een mooie tweedehandsaankoop kan je spenderen in een kwaliteitsuitbreiding ervan. Of in iets anders leuks natuurlijk.

Zo dus, die ene zondag, toen Kristof op kapaza rondkeek voor een zwaardere zandfilter. Als ware het een toverspreuk, stond ik meteen naast hem toen hij de magische uitspraak 'lievie, lievie, lievie', zei. Wat we daar zagen, hebben we nog NOOIT gezien! (Gniffel, he, Kristof)... De grootste Intexmaat die te vinden was. Of is... 9.75 op 4.88meter! Of grof gezegd, 10 meter lang! Op de foto's was het water smoezelig en bruin, maar het stond nog recht. Zeer belangrijk, na een snel telefoontje naar de verkoper, een lichte onderhandeling over de prijs die al zeer redelijk was (en naar mijn papa voor zijn camionette) konden we langsgaan. We kochten het bij mensen in Paal, bij Beringen. Niet zo ver rijden, Ze hadden het zwembad intussen al leeggelaten, we belden nog even naar Kristof zijn papa voor extra mankracht, betaalden en we waren weg. Bij het zwembad zaten ook nog veel producten, en andere accesoires, en jawel, nog een zandfilter. Aan dat laatste scheelt iets, maar we gaan hem eens binnenbrengen in een visvijverwinkel (what's in a name!) en wanneer hij hersteld is, gaat Kristof nog een andere constructie opbouwen om beide te gebruiken. Die handige lieverd van mij! De personen van wie we het kochten, gingen door hun drukke jobs het zwembad toch niet gebruiken, en voor hen was het eerder een last.

Toen papa en Kristof terug kwamen, moest ik gaan werken, neem van me aan dat de keuze snel gemaakt was, meehelpen smodderen in de zon aan het zwembad of gaan werken, woopwoop! Het zwembad stond ook redelijk snel in elkaar. Enkele uren later, kreeg al een foto waar Robbe op stond, voor het zwembad. Ik zag hem niet eens staan! 10 fokking meter! M'n klein manneke was nog kleiner, en uit schrik om elientje zelfs te verliezen, was ik dankbaar dat ze niet mee op de foto stond! Die vond ik al helemaal niet terug! Zoals je op de foto's al ziet, was er ook al veel kuiswerk aan het zwembad.

Ons klein kereltje


De dag nadien bekeek ik het zwembad, en zagen we dat er veel roestplekken in zaten, van het laddertje van de vorige eigenaars. Die kregen we er wel uit, handwerk hoort er bij voor een prijsje. Kristof zijn huidige wagen hebben we ook aan een spotprijs gekocht, omdat we wisten dat er nog veel werk aan was. Intussen heeft hij alle luxeopties er in, van een duur model, ook voor een lage prijs. Verwacht nooit dat je vb een iPhone voor 30 euro kunt kopen, want dan heb je 2 opties: of het ding is gestolen, of het is en nepperd. In beide gevallen ben je gekloot.

Kristof begon te schrobben, en ik ging weer werken en na enkele dagen schrobben, schuren, stomen en hogedrukreinigen, was het proper genoeg om te vullen. Een zwembad van dit formaat heeft veel water nodig. VEEEEEEEEEEEL WATER! Een 54.000 liter, weliswaar. Vroeger kwam de brandweer dit kennelijk vullen, voor een prijsje, maar tegenwoordig, verzekerings- en administratiefgewijs, doen ze dit niet meer. Nuja, we kennen geen brandweermannen die dit doen. Misschien jij wel. Plus, mochten die mannen hier staan, ons zwembadje te vullen, terwijl er elders een huis zou uitbranden of een kitten vast zou zitten in een boom, ik vergeef het mezelf nooit!

Zoek Kristof, ja zo groot is het zwembad! 
Voor alle duidelijkheid, dit is een van de laatste poetsfoto's die ik heb. De vorige wil ik je besparen, maar beeld je dit in, met veel water, modder, smodder en bruin drek. Waar was ik? Ohja, vullen.... Nadat de sexy bezwete brandweermannen verwijderd waren uit mijn dagdroom, beslisten we het te vullen met grondwater. We hebben een installatie staan, ons grondwater is goed aanwezig, dus kost het enkel stroom. Samen met onze buurman maakten we een pronostiekje, het ging tussen 27uur en 34uur. Verschiet niet van het water, het is bruin! Superbruin! Door de roestdeeltjes die in onze grond zitten, en nog andere dingskes, maar het ging goed komen zei Kristof, Gezien hij altijd gelijk heeft, maar echt ALTIJD, geloofde ik hem ook weer. 
De eerste literkes. Sommige roestplekken kregen we er echt niet uit
Op de foto's hieronder zie je het verschil op enkele uren, We hebben beslist het tot de witte rand te vullen, en dan kon het filteren beginnen.



Mensen die de wederhelft kennen, weten dat hij soms ver kan gaan op een resultaat te bereiken. Zeer ver! Producten werden bijgehaald, en aangevuld, uitgemeten en verdeeld in het zwembad. Ook kochten we een zwembadstofzuiger. Je hebt 2 varianten. De ene, bedien je zelf, je sluit hem aan op de waterslang, en met de steel beweeg je in het zwembad en zuig je de samengeflockte vuildelen op. Met Bobby moet je dit niet doen, die sluit je aan op de wateraanvoer in je zwembad en het beest doet zijn ding. Ook heb je automatische waterstofzuigers, maar die kosten teveel. Het nadeel van Bobby is, dat hij niet overal perfect komt. Nuja, we laten hem toch de hele nacht zijn ding doen. Het prijsverschil tussen een manuele waterstofzuiger en Bobby is ook niet zo groot, Je hebt zeer goedkope setjes, maar persoonlijk zou ik dan meer uitgeven aan een Bobby exemplaar, gewoon al omdat deze 's nachts ook zijn werk doet en je zelf lekker kunt genieten in het zwembad terwijl je anders nog een tijdje bezig was in de brandende zon om het zwembad proper te krijgen.

Na een week was het zwembad klaar, nuja, klaar, we hadden een zwembad, we hadden relatief proper water, ik vind het jammer dat we geen tijdens foto's hebben, op een of andere manier zijn ze van m'n telefoon weg. Maar op een week is je water van donkerbruin naar licht geel/groen. En door de producten toe te voegen, en regelmatig te controleren heb je snel 'zwembaar' water. Nu moesten we nog een laddertje hebben. Dit hadden we enkele weken geleden al besteld via iTek. Over hun webwinkel ben ik niet al te enthousiast, gezien de communicatie tussen de winkel en de webwinkel.... Zeer moeizaam verloopt, lang verhaal zeer kort. Ipv 2 maanden te moeten wachten op onze ladder, u leest het goed, 2 maanden!!!! Hadden we het na enkele telefoontjes plots de dag nadien! Zo zie je maar dat een telefoontje veel kan doen. Graag wil ik dan wel de klantendienst bedanken, voor de snelle respons, gelieve dit ook door te trekken naar de rest van jullie winkels. Toen we eindelijk onze onvindbare ladder hadden, kon voor ons de zomer beginnen. Met een plons luidde Robbe de zomer in, want de eerste duik was aan hem beloofd!

         
   



Zoals je op de foto's ziet, is het water eerst nog wat troebel, maar op de laatste foto, is het allemaal prachtig helder. Jawel, dit is het smoezig bruin zwembadwater van int begin. We hebben geen knappe brandweermannen, die bezweet hun lichaam afveegden en de roetsporen op hun gezicht lieten, laten komen. Nee, prachtwerk van de prachtige man die ik de papa van mijn kindjes mag noemen!

Intussen zijn we 2 weken later, en op mooie dagen kan ons zwembadwater tot 26 graden worden. En begonnen Kristof zijn handjes weer te jeuken! Volgende stap? Zwembadverwarming! Al snel begon hij zelfgemaakte constructies te bedenken en hield ik mijn hart vast. Wederom keek hij op Kapaza en zocht hij naar zwembadverwarming. Al snel kwam hij uit op een man in Heist-op-den-Berg, die een zwembad had, maar doordat zijn studerende zoon het nest zo goed als verlaten had, net nut niet meer zag om een zwembad nog te onderhouden. Geef de man eens ongelijk? Kristof belde naar de man, en maakte een afspraak voor volgende week, gezien hij nu nog op vakantie was. Gisterenmiddag werd kristof gebeld, en kon hij er meteen om gaan. De verkoper was wat vroeger terug van vakantie, en Kristof ging er naartoe.



Jawel, dat klein meisje, is ons Elientje, op haar 'poseer' stand. Het kind poseert graag, en leeft zich de hele tijd uit als 'pjinsesje'. De verwarmingsinstallatie wordt op het dak van onze bijbouw gezet, dat zuidgericht is, en volgens de verkoper zou dit de temperatuur met 6 graden doen toenemen. Zoals je ziet, bestaan de zwarte matten uit allemaal kleine buisjes waar het water inzit. Door de zon warmen de rubberen matten op, die het water opwarmen. Wel moeten er nog enkele buizen bijgelegd worden, zodat de afstand tussen het dak en het zwembad overbrugd kunnen worden, en hopelijk kunnen we snel genieten van lekker warmer zwembadwater. Ons zwembad geniet altijd van de zon, we hebben nergens hoge bomen, die schaduw geven, maar jammer genoeg is altijd de bovenste laag van ons zwembad warm, en de voetjes, tja, die blijven nu eenmaal fris, en ja, zwemmen zorgt dat je het warm krijgt, maar die verwarmingsinstallatie ook hoor. 

Bij deze, staat ons vorig zwembad hier ook te koop. Hopelijk keurt kapaza het snel goed, en kunnen we een ander gezin ook gelukkig maken, met een zomer vol zwemplezier voor een klein prijsje. Duimen jullie mee? Fijne zondag nog!!!




vrijdag 10 juni 2016

Robbe en zijn rugzak

Robbe is onze oudste kapoen, onze stoere zoon van bijna 9. Een pittig kereltje, met een hart van goud, en een overdaad aan energie.

De zwangerschap van onze superheld, was totaal anders als die van ons Elien. Ondanks verminderde vruchtbaarheid aan beide kanten, en anticonceptie wist dat ene Robbe-celletje toch door te groeien tot een baby van 24 weken toen ik erachter kwam. 27 op een echo erna! Gelukkig bleef hij daarna week per week groeien, ipv weer 6 maanden.... Oh help! Jawel, pas op 24 weken, ging de bal aant rollen dat er een baby op komst was... 24 fokkin weken! Waar een koppel normaal 9 maanden de tijd heeft om alles in orde te brengen, babykamer, naam, kleertjes, administratie, ... Was dit onze taak in 3 maanden. Hoewel een baby gewoon al op 24 perfect levensvatbaar zou kunnen zijn. Ik wens dan ook veel sterkte en kracht toe aan de ouders die dit hebben moeten ervaren.

Op 23 augustus 2007 werd onze schat geboren. 4.2 kilo, en meteen stal hij mijn hart. De peutertijd ga ik je besparen, want dan wordt dit een blogbericht van 27 pagina's... Al snel hadden we door dat Robbe een pienter kindje was. Hij babbelde zeer snel, en zeer vlot. Op zijn 1e verjaardag zei hij fier 'auto', en op 18 maanden zei hij 'tibeau is buiten', over de hond die effectief buiten was. In het zomerklasje wist hij zijn willetje door te drijven, in het eerste kleuterklasje was hij er zelfs in geslaagd om een ander kindje op straf te laten staan door iets wat hij gedaan had. Zo goed wond hij anderen om zijn vingers. Toen hij 3.5 of 4 was, gingen Kristof en Robbe naar een automeeting en wist Robbe aan de hand van het logo te vertellen welk merk het was. Ik geef toe dat ik dit nu nog steeds niet altijd kan.

Het tweede kleuterklasje ging ook vlot, al kregen we op het oudercontact regelmatig 'Robbe is Robbe' te horen. Pienter, eigenwijs, zeer energiek, ... We hebben toen ook de stopklas gevolgd, een cursus van 10 weken elke donderdag om zijn gedrag bij te sturen. En jammer genoeg is het derde kleuterklasje een totale flop geworden. Begrijp me niet verkeerd, hij gaat naar een goede school, maar als ze een van m'n kinderen ooit nog in een meng-klasje (met kindjes die jonger zijn) zetten, kunnen ze me afvoeren! Hij zat daar als kleuter die klaar was om naar het eerste te gaan, in de klas met kleuters die amper hun jasje dichtkregen, en waar de andere kleuters uitleg kregen over de kleuren, kon Robbe blijven discussiëren over welke kleur appelgroenzeeblauw nu effectief was. Dit in combinatie met een nieuwe juf, die geen ervaring had met mengklasjes, en Robbe totaal niet kende, resulteerden in een schooljaar waar Robbe weinig bijleerde, en rustig zijn gangetje deed.

In het eerste leerjaar kreeg hij veel uitdagingen. Leren lezen, schrijven, rekenen, ... Het ging allemaal vlot, te vlot misschien, waardoor hij op een moment leerlingen uit verveling begon te storen, in het derde trimester werd dit te zwaar voor de juf (wat ik ook begrijp), en werd het clb erbij gehaald. Ook zij hadden de indruk dat er wel eens wat meer zou kunnen zijn. Een IQ test werd afgenomen, en na 2 weken kwam de bespreking. De testen gingen ook moeizaam. Hij treuzelde express of maakte 'fouten', om er sneller van af te zijn. Zijn vrienden waren immers aan het turnen of rekenen, en hij zat in een saaie klas met een stomme juf. Hoe zou je zelf zijn? Tijdens de bespreking kwam het eruit, onze zoon heeft een IQ van minstens 127. Ik zeg minstens, gezien hij zelf 'gerammeld heeft' met de testen. Voor zijn gedrag verder te 'onderzoeken en een diagnose te vinden', werd een opname in het KPC voorgesteld. Aan het ziekenhuis van Genk. Ik was toen nog in bevallingsverlof, en het was tijdens de schooluren. Hij zou ook niet veel van school missen, en toch voelde ik me als een falende moeder. Dagen heb ik gehuild! De dag dat ik hem ging afzetten, ben ik in m'n auto ingestort. Daar zit je dan, met een blozende babydochter van 5 maanden, en je zoontje van 6 dat in een leefgroep zit met (op dat moment) kinderen met zware autismestoornissen en gedragsproblematiek, als kleinste van de hoop, omdat hij wat druk is in de klas. Tijdens gesprekken met ons, werd er lustig neergepend, hoe de zwangerschap verliep, hoe de familiale relatie was, welk werk we deden, .... En hij werd ook regelmatig op 1 op 1 therapie genomen. Na een lange periode van 6 weken, werd dan ook de diagnose adhd en ass vastgesteld. Een diagnose waar ik het regelmatig nog moeilijk mee heb. ADHD geloof ik in, helemaal. Hij krijgt er medicatie voor, het helpt, hoewel hij het soms nog moeilijk heeft. ASS, het een moment wel, een ander wat minder. De diagnose wordt ook vaak samengehangen met kinderen met een afwijkend IQ. Is het dan niet gewoon een term omdat ze totaal anders reageren op prikkels, juist omdat ze anders denken? En is het dan ook niet aangeleerd door de ouders? Of hebben zowel Kristof als ik ook adhd en ass? Wil ik het weten, wil ik het niet weten? .... Nuja, ik heb al met mezelf leren leven dat mensen me raar vinden, en Kristof ook. De mensen die we tot onze vrienden rekenen, kennen ons. En kunnen we gewoon lekker onzelf bij zijn. Hij kreeg Rilatine voorgeschreven en mocht na de paasvakantie weer naar school.

De eerste dagen terug op school waren een hel, rilatine werkt 4uur, en dan moest hij een tweede pilletje nemen voor de namiddag 'door te komen. Ik was op de hoogte van de 'meltdown' die je krijgt wanneer rilatine uitwerkt, aanzie het als een fles limonade die na 4uur schudden en druk opbouwen, ontkurkt wordt. Een waterval van emoties, boosheid (ik wil die stomme pilletjes), verdriet (ik wil gewoon zijn), frustratie (ik wil die pilletjes niet meer nemen) tot wanhoop (ik wil dood!) op nog geen 15 minuten tijd. Dat we 's middags samen aant huilen waren. En ik? Ik voelde me weeral een waardeloze moeder, en hoopte dat ik zijn slechte gevoelens kon overnemen... Na een week, gingen we weer op gesprek bij KPC en werd Equasym voorgesteld, de 20mg. Dit werkt wel een hele dag door, en de actieve stoffen worden door de dag verdeeld. Heerlijk, dit was hetgeen wat we nodig hadden.

In het tweede leerjaar werd de medicatie verder gegeven, en danste hij door de leerstof, maaltafeltjes leren, werkwoorden vervoegen, ... En door tv te kijken, leerde hij er nog een deftig woordje Engels bij. Ook vond hij rust bij Minecraft een videospel dat zelfs zeer populair is bij kinderen met ADHD, hier vind je een Engelstalig artikel. En voor we het wisten, mocht onze meneer naar het derde leerjaar gaan.

In het derde leerjaar krijg hij, in mijn ogen, de beste juf die je je kunt inbeelden. Niet dat zijn vorige leerkrachten slecht waren, verre van, maar als er iemand is over wie hij het regelmatig heeft, is het wel juf L. Ze schrijft regelmatig een berichtje in Robbe zijn agenda, gaat het goed, gaat het minder. 'Volgende week gaan we met de auto weg, vorige keer was de rit moeizaam, en was robbe een beetje vervelend, kan je even met hem praten?' en de week erna een berichtje dat het supergoed ging in de auto. Net zoals vorige week. Met mooi weer gaat Robbe met de fiets naar school. Een mooie fietsroute door een natuurdomein, om zijn dag te starten, en na school een zelfde tocht terug om ontspannen thuis te komen. Tot dinsdag dus... De school belde, om mee te delen dat Robbe met de fiets gevallen was. Uiteraard staat je moederhart stil. Hoe? Wie? Wat? Waar??? Meteen ging ik naar school. Onze schat had een hele buitelpartij gedaan. Schrammen op zijn hoofd, neusje, lip, kin, hand en zijn hele knie is blauw, rood, paars en geschaafd! Overstuur dat hij was, want juffrouw L was ook al boos omdat hij zo moe was in de klas. We waren ervoor een weekendje weggeweest, en sloten af met een dagje Efteling. Hij had de nacht zeer slecht geslapen (overprikkeld) en was zeer vroeg wakker. Om 18u vroeg hij al om te gaan slapen, en om 19u kroop hij in bed. Gelukkig kregen we toen een telefoontje van juf L, om te vragen hoe het met hem ging, want ze was nogal bezorgd. Ook zei ze dat hij zo moe was in de klas, en legde ik uit dat hij weinig geslapen had. Ik gaf de telefoon eventjes door aan Robbe, die nog eventjes nog nababbelen met 'zijn' juf. Om 19.15 sliep hij al!

Vandaag ben ik LTO3 capsules gaan kopen. LTO3 is een natuursupplement dat kennelijk veel rust zou bieden bij kinderen met adhd en ass. Via google kom je hier terecht, en kan je veel ervaringen lezen. Je kunt het online bestellen, of via je apotheek. In Maastricht stapte ik een natuurwinkeltje binnen, en vroeg ik ernaar. Zij hadden hem gewoon in de winkel. Ik dacht dat ik 36 euro betaalde voor 90 capsules, en hij zou er 1 per dag moeten nemen. Niet goedkoop, en helaas niet vergoed door het ziekenfonds, maar als hij hiermee rust vindt, en anderen met hem, is het het geld wel waard. Dan verkoop ik maar enkele jurkjes van Elientje. Over 2 weken zouden we resultaat moeten hebben, en na 2-3 maanden zou het effectief volledig in zijn systeem zitten. Ik hoop uit de grond van m'n hart dat dit helpt, niet enkel voor hem, maar ook voor zijn omgeving, gezien Robbe een pittig karaktertje heeft, dat je met de juiste handschoenen moet aanpakken.

Duimen jullie mee? Nog iemand ervaring met LTO3, en adhd-ASS?
Hoe week 1 met LTO
Dikke knuffels ging, lees je hier.