dinsdag 6 september 2016

Uitstapje: beestjes en beestjes!


Beestje, ik zie ze graag. Echt. Onlangs had ik een discussie met iemand over het feit dat ik geen hondenmens ben. 'ofwel ben je een dierenvriend ofwel niet'... Nee, sorry die stelling klopt niet voor mij.

Ja ik zal een hond aaien, en poemelen, En als het een puppy is, ja dan neem ik ze zelfs mee naar huis. Maar verder... Nee sorry, geen hondenmens, katten daarintegen.... Mocht ik geen gezin hebben, had ik er 7. Nu heb ik 1 kattin met het ego van 12. Het is een dametje, die Pluchelina van ons.

Nuja, de zomer doet zijn intrede, ik geniet nog van ouderschapsverlof, en van wat vrije tijd voor mezelf. Zaterdag gingen Kristof en Robbe op Pokéwandeling in Gent (lees bij terugkomst naar huis stond Kristof op een perron waar NOOIT een trein naar Genk zal vertrekken in het weekend, voor de cheminots, spoor 7), zondag was het mijn beurt.

een uur later op het juiste perron! 

Ik overhaalde een superlieve collega, wiens hond pas overleden is, om mee te gaan naar de Battle of Thor-run in Genk. Sportief ben ik niet bepaald, maar ik hou wel van natuur. En geef toe, iedereen ziet graag iemand sporten. Is het nu op tv of int echt... Het is altijd leuk om mensen te zien zwoegen en heb je al gezien wat een snoepjes daar mee rondlopen? Manmanman, count me in zou'k zeggen als het zelf mijn idee niet was. Ik kan uren blijven doorgaan over dat ik niks zo knap vind als een mooie gespierde rug, want wat een mankracht! Oke, ik ben dus bezig... Sorry liefste lezers, kom volgende keer gerust mee supporteren.




Jawel, dat deden we. We gingen eerst aan de plek staan waar ze 'uitkwamen', kregen een drankje en een wafel van een uitdeelster, maakte een foto van onze sportieve burgemeester Wim Dries, en deden een kleine ronde. De muziek was ook 100% mijn ding, stevige rock, Nickelback, Blink182, ... Adrenaline ten top, en zo kwamen we aan de laatste hindernis. Een schans, eentje waar menig skaterboys jaloers op zouden zijn. Eentje waar ik gerust zou willen afglijden, maar het eropkruipen laat ik liever aan een ander over. Want jawel, daar bestaat BOT uit, allez, al die OCR's zoals een fanatieke collega me vertelde. Schansen, monkeybars, kruipen, modder, gewicht verslepen, touwklimmen, ... En vooral elkaar helpen. Elke hindernis heeft een 'alternatieve' manier om hem te nemen, of toch velen. Zo kan je de monkeybars skippen en door het koude water gaan, en kon je op het einde naast de schans doorlopen. of er langs op klimmen



En gewoon de sfeer.. Wauw! Nuja, ik begin sebiet weer, dus ga ik verder. Na een portie testosteron om er weer een tijdje tegenaan te gaan, gingen we andere beestjes kijken, jawel, de donzige deze keer. We gingen verder naar het Natuurhulpcentrum in Opglabbeek. Elke eerste 3 zondagen van september houden ze opendeurdagen om bezoekers de werking te leren kennen. In die 3 dagen is er veel animatie voorzien, kan je een ijsje eten, of iets drinken, of meedoen aan de leuke sponsoractiviteiten voor het cemtrum financieel te steunen. Ik ga elk jaar, en was dus blij dat ik dit jaar eens zonder kindjes ging. Ja dat doe ik graag, gewoon eens zonder kindjes weg. Ik ben buiten een mama ook gewoon een meisje van 31 dat leuke dingen wilt doen. Als eerste dieren zagen we enkele aapjes, en in verwarmde koten zag je enkele reptielen. 'inbeslagname', verschrikkelijk... Het zijn dieren die vaak in impuls aangekocht werden, en nadien voor een belachelijke reden gedumpt worden of inderdaad in beslag genomen... Bezint eer ge begint, een dier heeft tijd, en verzorging nodig. Dat laatste kost helaas geld, en veel mensen denken er niet verder bij na wanneer ze een dier in huis halen. Wordt het ziek, dumpen ze het snel... Of tijdens de vakantie. Zo'n mensen mogen ze van mijn park ook gewoon aan een boom binden! Maar soit, dat is mijn mening.



Ook zagen we enkele leeuwen, slangen, volgens, uilen en eekhoorns. En kreeg ik bijna een mep van iemand. Jawel, ik, de bijna onschuldigheid zelve. Oke, ik had misschien beter niet gezegd tgee de dame die de slang zocht, dat hij voor haar lag. Maar letterlijk gezien was het zo, de ontvelling van de slang lag voor haar, maar toch, een harde gil, en gelach. De boog moet niet altijd gespannen staan he. Nadien gingen we nog snel eentje drinken, en ging ik naar huis.

Het was een zeer toffe dag, batterijkes opgeladen, dubbelcheck!

Ohja, Obstacle run-organisatie, als jullie nog een speaker hebben om personen aan te moedigen bij de laatste proef bij een volgende run, count me in!!! Niets zo plezant als peptalk geven, want zelf alle hindernissen doen, nee dat laat ik liever aan 'de echte' over.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten